کشت های محافظ اساساً از باکتری هایی تشکیل شده اند که به طور خاص توانایی مهار رشد ارگانیسم های بیماری زا یا عوامل فساد را دارا هستند.

کشت نگهدارنده یا پروتکتیو گروهی از استارترها هستند که دارای سویه های مولد ترکیبات آنتی بیوتیک و نایسین بصورت طبیعی اند که استفاده از این استارترها سبب افزایش ماندگاری محصولات می شود. سویه های موجود در این استارترها شامل لاکتوباسیوس پلانتاروم و لاکتوباسیلوس رامنوسوز است.